-
1 stać się pastwą czegoś
-
2 paść pastwą czegoś
= stać się pastwą czegoś стать же́ртвой чего́-л. -
3 pastwa
сущ.• добыча• пища* * *pastw|a♀ уст. пища, корм ♂; добыча;● rzucić na \pastwaę losu бросить на произвол судьбы;
paść (stać się) \pastwaą czegoś стать жертвой чего-л.;paść \pastwaą płomieni сгореть
* * *ж уст.пи́ща, корм m; добы́ча- stać się pastwą czegoś
- paść pastwą płomieni
См. также в других словарях:
stać się — (A) słowo ciałem się stało zob. ciało 1. Coś staje się czyjąś drugą naturą zob. natura 1. Czemuś stało się, stanie się zadość zob. zadość 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś się stanie zob. zjeść 1. Stać się czyimś echem zob. echo 2. Stać się… … Słownik frazeologiczny
pastwa — 1. Być, stać się, paść itp. pastwą czegoś, kogoś «stać się czyimś łupem, ulec zniszczeniu»: Tak oboje mieli umrzeć z głodu i pragnienia lub stać się pastwą dzikich zwierząt. S. Kłosiewicz, Ptaki. Pastwą grabieży padła też siedziba biskupa… … Słownik frazeologiczny
stawać się — (A) słowo ciałem się stało zob. ciało 1. Coś staje się czyjąś drugą naturą zob. natura 1. Czemuś stało się, stanie się zadość zob. zadość 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś się stanie zob. zjeść 1. Stać się czyimś echem zob. echo 2. Stać się… … Słownik frazeologiczny
pastwa — ż IV, CMs. pastwawie, blm daw. «pokarm, żer (szczególnie dzikich zwierząt, zdobywany siłą); zdobycz, łup» dziś tylko we fraz. Być, stać się, paść itp. pastwą czegoś (np. ognia, pożaru, powodzi; rzadziej: kogoś, np. wroga) «stać się czyimś łupem,… … Słownik języka polskiego
łup — I m IV, D. u, Ms. łuppie; lm M. y «zdobycz wojenna lub pochodząca z rabunku, grabieży» Bogate łupy. Brać, dzielić łupy. ◊ Stać się, paść łupem «stać się czyjąś zdobyczą; stać się pastwą czegoś, paść ofiarą czegoś» ◊ Wydać (się) na łup «wydać… … Słownik języka polskiego
